Wzniesienia na drogach placu budowy

Również i nawierzchnie dróg dwukierunkowych, które w zasadzie powinny mieć szerokość 6,0 m, lepiej jest z tych samych powodów wykonywać szersze, np. 7,0–; -8,0 m. Wzniesienia na drogach placu budowy, biorąc pod uwagę ciężki ruch na nich panujący, nie powinny w zasadzie przekraczać 60%, chociaż stosuje się je aż do 100%. Z drugiej strony należy podkreślić, iż nie jest pożądane, aby znajdowały się one w poziomie ze względu na trudności odwodnienia podłużnego, lecz aby posiadały pochylenie podłużne wynoszące przynajmniej 2%. Wreszcie ze względu na odwodnienie poprzeczne pożądane jest, aby drogi na placu budowy, jeśli tylko jest to możliwe, wykonywać na niskim nasypie, który zazwyczaj powstaje z wykopanych rowów. Ponieważ teren placu budowy jest zazwyczaj mniejszy niż tereny budowanych zakładów przemysłowych, czy osiedli mieszkalnych, na drogach prowizorycznych dopuszcza się mniejsze promienie łuków niż na terenach zakładów przemysło wych (a na nich mniejsze niż na drogach publicznych). Na przykład o ile na terenach zakładów przemysłowych zalecone promienie łuków na drogach stałych wynoszą 30 m, o tyle na placach budowy dla dróg prowizorycznych można dopuszczać promienie łuków nieco mniejsze: dla trakcji samochodowej 20,0 m, a dla trakcji konnej 8,0 m. Dla ruchu na drogach czasowych (prowizorycznych) o małych łukach istotnie ważne są znaczne poszerzenia na łukach.